ای کاش

کاش من ٬من نبودم 

خیلی وقتا آرزو کردم کاش دختر نبودم چون تو ایران واقعا دخترا نمی تونن به آرزو های واقعی شون برسن .همش باید تظاهر کنن مثل بقیه ی زنا تنها هدف و آمال زندگیشون داشتن یه شوهر خوب و چند تا بچه ی تپل مپل با ادبه!!!!!!!!!!!! 

اما واقعا این جور نیست. 

 تو ایران اگه یه دختری سر سخت بیفته دنبال آرزو هاش یا بهش می گن دیوونه است یا مردای جامعه منعش میکنن حتی زن ها هم منعش می کنن!!!!!!!!!!! 

نه این که رک بگن نه تو نباید این کار رو انجام بدی ولی رفتارشون این و نشون میده   

مثل رانندگی که هیچ کس به خانما نمیگه که نرین رانندگی یاد بگیرین ولی وقتی می شینی پشت ماشین تا راننده ی مرد می بینه راننده ی ماشین جلوییه زنه دستشو می ذاره روی بوق!!!!!!!!!!!!!!!!!!! بعدم میگه راننده اش زنه که بلد نیست  انگار خود مردا خیلی رانندگی بلدن اما با پر رویی کار خودشونو می کنن و همیشه هم حق به جانبن!!!!!!!! 

تقصیر خود زنها هم هست آخه هیچ وقت خودشونو باور نکردن.  

ولی اگه یه پسر بیفته دنبال آرزو هاش و حتی برای رسیدن به خواستش شب ها هم خونه نیاد کسی که مواخذه اش نمی کنه هیچ٬ همه هم تشویقش می کنن و ازش تعریف می کنن که پسر کاری و آقاییه!!!!!!!!!

امروز یه اتفاقی افتاد که آرزو کردم واقعا پسر بودم وقتی می بینم پسرایی که اطرافمم عرضه ی کار کردن ندارن و من که هم استعدادشو دارم و هم علاقه وافر٬ نمیتونم وارد صنعت بشم فقط به خاطر اینکه یه محیط مردونه است و جای یه زن نیست یا اینکه کسی زنها رو اصلا حساب نمیکنه و فکر نمی کنه که از خیلی از مردها بهترن و توانایی های زیادی دارن . 

گاهی وقتا با خودم فکر می کنم حتی اگه درسم تموم بشه و من مهندسم بشم کسی حاضر نشه روی من حساب باز کنه 

نمی دونم شایدم من خیلی بدبینم و افکارم منفی شده ولی واقعا دوست داشتم پسر باشم تا بتونم به آرزو هام برسم . 

نمی دونم خدا شایدم من حسودم یا این که این حق دختراس که همیشه تو سری خور باشن و جنس غالب همیشه باید مردا باشن . 

خدایا! به دلم آرامش بده و کمکم کن تا به اهداف و آرزو هام برسم و بتونم موانع رو از سر راهم کنار بزنم. 

خدایا!