سوز عاشقی

عمریست که ما از در میخانه جدائیم 

                                                    دیریست که از عاشقی و عشق رهائیم 

هر چند که آن ماه به ماراه نشان داد 

                                                    ما باز غلط پای درین خانه نهادیم 

از ظلمت خود نور دو عالم بفسردیم 

                                                    تا ته نمکش خورده نمکدانش شکاندیم 

گر هست دلی گو که بسوزد بر دلدار 

                                                    ما عشق نالایق محبوب ... ایم 

در خانه و در مسجد و در کوی و بیابان 

                                                    ما گمشده از گمشده ی گمشدگانیم 

عشق است که گهگاه بسوزد دل ما را 

                                                    در این غم جانکاه نخوانده بسراییم  

امیر مشرف 

۸۸/۲/۳ 

پ.س.اونجاش که ... گذاشتم ننوشته بود من نخواستم توی شعرش دست ببرم. 

شما فکر میکنین چی می خواسته بنویسه که ننوشته؟؟؟؟!!!!!