عید غدیر

مولای من علی جان

آرزو داشتم از همان اول ، اذان عشق تو  را در گوشم زمزمه کرده بودند

ای کاش از ابتدا مرا برای تو نذر کرده بودند ، دوست داشتم با نام نامی تو زبان باز می کردم

ای کاش مهد کودکم ، مهد آشنایی با تو بود

کاش در کلاس اول ، آموزگارم الفبای عشق تو را برایم هجی می کرد

در دوران راهنمایی ، در کلاس تاریخ، کسی مرا با تاریخ مظلومیت تو آشنا نساخت

دریغ که در دوران دبیرستان ، در کلاس ادبیات ، آداب ادب ورزی به ساحت مقدس تو را گوش زد نکردند

چرا موضوع انشای ما به جای علم بهتر است یا ثروت ، روش های جلب رضایت تو نبود ؟ مگر نه بی تو نه علم خوب است نه ثروت!؟

کاش در کنار زبان بیگانه زبان گفتگو با تو را به ما می آموختند

وقتی برای کنکور درس میخواندم ، کسی مرا برای ثبت نام در دانشگاه معرفت و محبت تو و فرزندانت تشویق نکرد

مولای من در دانشگاه هم کسی برایم از تو سخن نگفت ! پرچمی به نام تو افراشته نبود ،کسی به سوی تو دعوت نمیکرد؛ هیچ استادی اوصاف تو را برایم بازگو نکرد . کارکرد دروس معارف و تاریخ اسلامی جبران کسری معدل دانشجویان بود ! نه اینکه از نماز جماعت و مسابقات قرآن و نهج البلاغه و ... خبری نباشد ؛ کم و بیش یافت میشد ؛ اما در همین عرصه ها نیز تو سهمی نداشتی و غریب و مظلوم و از یاد رفته  بودی

مولای من

ملتمسانه تقاضا دارم از این پس مرا رها نکنی و دستم را بگیری

روز غدیر حاضران با امام زمانشان بیعت کردند یا بیعت شکنی ...؟؟

ای صاحب کل یوم

در آن روزگار نبودم ، اما آیا در روزگار غیبت مولایم هر صبح با او بیعت میکنم یا نه ...؟؟

ایا به یاد دارم که او مرا می بیند...؟؟

سخنم را میشنود...؟؟

و روز و شب دعایم می کند..؟؟

یا من در جواب همه ی محبتهای او فقط دل او را می شکنم ...؟؟

مهربان مولای من ، مهدی جان

دست بیعت مرا بپذیر 

که تو نور غدیری و وارث پیام آن

ولایت تو تنها پناهگاه حصین من است و ظهورت پایان تمامی آرزوهایم

و یادم باشد که غدیر چشمه ایست که تا پایان هستی خواهد جوشید 

عید غدیر مبارک